Trashcan

Bah, ik hou niet van verjaardagen.

Binnen een aantal uren ben ik officieel drieëntwintig. Als iemand mijn vraagt hoe oud ik ben moet ik altijd even diep nadenken, want ik ben de tel verloren toen ik achttien werd. Volwassenen zijn enge wezens die werk hebben, rekeningen betalen en kijken naar Familie en/of thuis. Mensen die chagrijnig in het leven staan en zagen over hoeveel geld alles wel kost.
Vanaf nu tot zondag doe ik helemaal Peter Pan en betaal ik geen rekeningen, ga ik niet gaan werken, weiger ik deel te nemen aan gesprekken over de rolwagen van Anna of aan speculaties of Franky nu al dan niet dood is. Ik zal vrolijk rondhuppelen en mij verstoppen achter een Nintendo DS, mij omringen met vrienden en mij nog eens lazarus drinken. :-) Al dat verantwoordelijke gedrag, een mens zou er nog eens zot van worden.

Op mijn verjaardag zelf heeft De Schattie een dag vrij genomen. Isn't she the sweetest? Helaas hebben we nog geen flauw idee wat we gaan doen. Vroeger ging ik met mijn papa naar een dierenpark naar keuze en ik heb wel zin om dat nog eens te herhalen. Gah, jeugdherinneringen... Ja, ik tel al zoveel jaren dat ook ik al jeugdherinneringen heb. :-)

Verder is er zaterdag een verrassingsfeestje georganiseerd door De Schattie. Nog steeds een verrassing want ik weet niet wie er komt of wat er zal gebeuren behalve mij cadeau's geven. :-) Al wat ik weet is dat het op zaterdag is (dank u Ellen) en dat een aantal mensen niet kunnen komen. Schaam op jou!

Goed, nu ga ik mij verder verdiepen in de wereld van Lindsay Gordon. Degene waar ik mij nu in bevind maakt mij alleen maar ouder.

gepost door Weetniet @ 13:33