Trashcan

Reisje boeken?

Ik hou echt niet van winkels binnenstappen waar je gedwongen bent om de hulp van de winkelbediende te vragen. Ze weten dat je zonder hen niets bent en dan doen ze lekker uit de hoogte. Oh, en ik hou er ook niet van om tegen mensen te praten die ik van haar noch pluim ken. Dus je kunt je best inbeelden dat naar een reisbureau gaan niet mijn lievelingsbezigheid is. Maar goed, ik heb onverwacht 500 euro "gescoord" én ik ben nog nooit op reis geweest met De Schattie dus het werd eens tijd.
Met heel veel tegenzin sprong ik vrijdag op mijn fiets richting reisbureau. Nummer 1 was gesloten, de tweede keer was het raak. Aan een bureau een blonde dame (of course) omringd door brochures. Goed, ik begin mijn ingestudeerde zinnetje en haal mijn briefje boven terwijl de dame naar "The Wall Of All Brochures" loopt en hier en daar een geheim luikje opent. En dan zeg ik mijn budget. De Blonde stokt middenin haar "doelbewuste tred" en staart mij met grote, domme ogen aan. Om vervolgens: "dat is onmogelijk" te krijsen terwijl ze mij nog net wat van de reeds opgehaalde vakantiefolders toe gooit. Dan kucht ze even en zegt: "Maar als je via RyanAir boekt kan je wel via ons een hotel boeken." En dan knikt ze me vriendelijk buiten met een professionele smile.
Je zou denken dat ik, met mijn fragiele gemoedstoestand tegenover klantvriendelijke winkelbediendes, dit als de ultieme nederlaag zou klasseren en ver weg zou blijven van alles wat ook maar een beetje lijkt op een reisbureau. Maar nee, vandaag was ik daar weer gezet. En niet helemaal onvoorbereid, want De Schattie en ik hadden de mij toegeworpen stukjes papier goed doorpluisd en een goedkope deal gevonden. Vol goede moed reed ik dus vandaag alweer naar Het Bureau Van Mijn Persoonlijke Hel, om te ontdekken dat ze pas open zijn om 14u. Grmbl, hoe lang doet één blonde dame over haar boterhammekes? Ze heeft niet eens collega's!
En dat ze geen collega's heeft werd mij al snel duidelijk toen ik om 14u05 De Hel binnentrad, er vier mensen voor mij waren en De Blonde gemoedelijk alles over een vlieghaven aan het uitleggen was aan een blonde heer die een voorschot van 300,17 euro moest betalen. Neen, het is geen stille ons Blonde. Maar goed, na tien minuten, waarvan de blonde heer er al vijf naar buiten wou is het aan de volgende klant. Opnieuw de hele uitleg over de vlieghaven, de toegelaten bagagekilo's en all that shit dat iedereen aanwezig al wist omdat De Blonde niet over een stil stemapparaat lijkt te beschikken. De klanten, die net terug uit vakantie komen en alweer om vliegtuigtickets komen -some people have way too much money- staan klaar om hun zonverbrande reet van de blauwe stoeltjes te heffen als De Blonde vraagt hoe het was op reis. Goddamn girl, zie je de mensen rechtstaan omdat er niet genoeg zeteltjes zijn om ons allemaal in te passen? Ja? Meestal wil dat zeggen dat de werkdruk een beetje verhoogd zou moeten worden...
Maar goed, uiteindelijk raken ook zij buiten nadat ze net niet verteld hadden wat ze er allemaal hadden gegeten en is het aan de volgende. Een blond meisje die haar tickets komt ophalen. Yep, alweer de hele rimram over de luchthaven en hostesskes die klaar staan nadat "je vluchtje" geland is. (Ben ik de enige persoon die mensen haat die te pas en te onpas verkleinwoorden gebruiken?) Blijkt het kind nog nooit op vliegvakantie te zijn geweest. "Goh, ist waar", gaat De Blonde en we zijn vertrokken...
Maar goed, uiteindelijk raakt ook zij buiten en is het aan een bejaard koppel. En oh, GoD De Blonde blijkt ze te kennen. *zucht* Ook zij komen hun tickets ophalen en oh ja, ze zouden misschien eventueel mogelijks op reis gaan naar een één of ander godvergeten Spaansklinkend eiland. Hup, boeken worden boven gehaald, prijzen vergeleken en er wordt vanalles afgeprint. Wat een service. Exit bejaard koppel.
Ondertussen zit ik daar al een uur en een half te luisteren naar mensen die naar allerlei exotische bestemmingen gaan voor halve maanden terwijl ze en passant nog een ander reisje komen boeken. Maar goed: mijn beurt. Ik sla mijn foldertje open en begin over de formule die graag zou boeken en wham! Middenin mijn zin onderbreekt De Blonde mij met de mededeling dat dat onbegonnen werk is, dat alles al weg is binnen die formule. Dit natuurlijk zonder haar computer te raadplegen. Ok dan... Blijft ze mij stil aanstaren. Ondertussen vraag ik mij af of ze een personality change gehad heeft binnen de laatste drie seconden. Dit is toch dezelfde praatgrage, verschillende brochures raadplegende, goedlachse Blonde van daarstraks? Vertwijfeld kijk ik even rond mij of er misschien net aliens zijn binnengevallen... Nop.
Dan zie IK notabene iets staan over supplementen die al iets boven mijn budget liggen maar die wel te doen zijn. En voorwaar De Blonde begint te tokkelen. Helaas: "Computer says no. *kuch*"

Gefrustreerd na veel te lang wachten én zonder reis te boeken vlucht ik uit het Oord der Verderf. Om na drie minuten terug te keren omdat ik mijn gsm was vergeten. Die ik ook nog eens laat vallen aan de deur. 't Zal wel aan mij liggen...

gepost door Weetniet @ 15:30