Anderhalf jaar zetelhangen
Na zo een anderhalf jaar zetelhangen heb ik besloten dat ik de endorfines vrijgegeven door te sporten gigantisch mis. Dat en het maatje minder en een goeie conditie. :-)Samen met de Duvelman om wat goeie sportschoenen geweest die mijn kromme voeten ideaal ondersteunen. Ik wil liever niet meer door de knieën gaan of prutsen met enkelbracen. Puur natuur, dank je wel.
Gisteren voor de eerste keer gaan lopen aan de hand van mijn "start to run" programma. Een beginnersprogramma ook al heb ik ongeveer vijf jaar handbal gespeeld en daarvoor wat voetbal en basket. De conditie na vele culinaire uitspattingen en de ongetwijfeld kilo's verorberde chocolade hebben zijn sporen nagelaten. Conditie is zowat nul komma nul.
Maar goed, start-to-run zou mij moeten in tien weken klaarstomen om vijf kilometer te lopen. En in de winter zou ik klaar moeten zijn voor de zondagse run met Duvel en Bietje waarbij een toer rond Izegem/Lendelede/whatever een lachertje zou moeten zijn. Ik kijk er al naar uit. Want ik geniet wel van de geïnspireerde beschrijvingen van Bietje z'n loopcircuit in Gent en die van Duvel in Lendelede.
De eerste week wordt zes maal één minuut lopen afgewisseld met twee minuten wandelen met afsluitend nog eens twee minuten lopen. I know, het klinkt belachelijk om daar maar zelfs de deur voor uit te komen, laat staan de atletiekbaan op te gaan, maar na gisteren denk ik daar anders over. Wel, ik dacht daar al anders over, maar sommigen waren nogal sceptisch over de trainingswaarde. Laat ik eerlijk zijn: na twintig minuten was ik dood. Ik ben nog steeds op zoek naar de ideale ademhaling tijdens het lopen met als gevolg dat ik in mijn vijfde ronde last had van een piepende ademhaling en steken in de borst. Ook ben ik geen loop - wandel - loop persoon, want toen we dat op de handbaltraining voorgeschoteld kregen had ik steevast "milte" en gisteren was geen uitzondering. Maar goed, ik heb ze uitgelopen en vanaf nu kun je mij elke week een beetje dood zien gaan op maandag, woensdag en vrijdag.
Bedankt Duvel, Bietje en De Schattie voor de morele steun. En Lief ik ben blij dat je eens gaat meelopen! *kus*
gepost door Weetniet @ 12:05
4 reacties:
kheb nu al spierpijn. En toch mis ik het "iets doen", zoals achter een pluimpje lopen waardoor je niet doorhebt dat je aan het lopen bent :)
Merlien, 't is super dat je zo gemotiveerd bent. En wanneer 't eerste loopdipje de kop op steekt, weet dan dat ik er alleszins ook zal zijn om je op te peppen. Je bent weer herbegonnen met sporten. De koe bij de horens, geen woorden maar daden. JIJ doet't toch maar!
Ivm die stekende milt: voldoende drinken vooraf. En needless to say dat de beste drank water is, want dat drink je al.
Volhouden en rustig opbouwen en als de zon volgende lente weer komt piepen heb je een loopbasis om u tegen te zeggen.
Hoi, ik ben onlangs ook gestart met lopen, en maak je geen zorgen om die stukjes van 1 minuut, een mens moet ergens beginnen. Tegen de milt: lopen voor het eten en niet erna. Tegen ademgebrek: trager lopen, dan houdt je het langer vol. En laat je vooral niet van de wijs brengen door hoe snel anderen lopen, dat komt vast nog wel.
Ik ben vorig jaar in september gestart met start2run. Ik heb gevloekt als een ketter, gezweet als een rund, mijn kop was met momenten roder dan een tomatte maar ik heb het gehaald en nu loop ik nog steeds.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage