Trashcan

Kerst tralala

Kerstavond

Op kerstavond eten De Schattie en ik al sinds vier jaren bij vrienden. In den beginne waren we met acht om vorig jaar met vier te eindigen. Een beetje triest, maar mensen verhuizen en groeien ietwat uit elkaar zeker?
Dit jaar hadden De Schattie en ik zin om eens op ons gemak thuis te zitten. U weet wel: alleen met z'n twee. Zonder opgekleed gedoe, zonder veel te veel eten, zonder tralala. Gewoon wij twee in de zetel met een hoop crappy films en/of tekenfilms.
Geen opgedirkte dames in zicht en met "De Klokkenluider van de Notredame" en "Elf" op tv waren 2/3 van onze plannen in theorie al geslaagd. Helaas ben ik niet de persoon om eventjes iets in de pan te gooien én klaar. Dus tegen de planning in heb ik gezorgd voor een aperitief (chips, warme hapjes, drankje), een voorgerecht (scampi's met look in de oven of scampi's op gebakken appeltjes met een milde currysaus), een hoofdgerecht (gegrilde kippenreepjes die ik zelf gemarineerd had met frietjes en wat koude groentjes) én een dessert (ijs met of zonder frambozencoulis). Veel te veel eten voor twee personen met als resultaat dat we het dessert lieten voor wat het was.
Om twaalf uur pakten we de cadautjes uit die we gekregen hadden van onze overzeese vrienden en we eindigden verdiept in onze nieuwe boeken, zij aan zij onder ons dekentje.

Niets ging zoals gepland (het uitgebreide dinner, de tekenfilm was in het Nederlands en "Elf" zó over de grens van hersenloos entertainement dat we wat dvd's boven gehaald hebben) maar ik heb me super geamuseerd!

Kerstdag

Traditiegetrouw ga ik met kerstdag broodjes gaan eten bij de Bomma. Net zoals alle andere familieleden van mijn pa. Mijn pa en zijn madam, tante, nonkel, twee nichtjes, mijn broer en zijn madam, mijn stiefbroer met zijn madam én zijne kleinen: U weet wel, veel te volk in een kleine ruimte die gedomineerd wordt door een gigantische tafel. Veel te veel gekus, geplet op elkaar in de zetel zitten en onder het waakzame oog van de Bomma verplicht zijn van minstens één keer te proeven van bizarre aperitiefhapjes. En dan heb ik het nog niet eens gehad over alle broodjes die je (niet) eet die worden geteld door én de Bomma én alle andere familieleden. "G'ebt nog ma entje gèt'n, ist ni lekkr déh", "Ier da's entje mé kipcurry gét da gèrn *kwak op mijn bord*" Bomma voor eens en voor altijd: "Ik lust geen boter en die broodjes zijn niet lekker!!!"
Da's dan nog enkel over mijn eetgewoonten! "Uw meiske eet ni vele é", "Piglet speciaal voor jou: brood met kaas". Allemaal heel lief maar De Schattie lust wel boter én geen wit brood dus zal ze wel van die broodjes eten.
Maar goed, kerst is voorbij. Alle liefde is uitgepakt, een deel van de familie is al genoeg gekust tot volgend jaar deze tijd: op naar Nieuwjaar. Dat we er ook vanaf zijn.

Labels: kerst

gepost door Weetniet @ 13:40