Trashcan

Hoe langer je wacht van posten hoe moeilijker het wordt. Je zou beginnen denken dat de lezers een meesterwerk verwachten, waardig aan je lange aanwezigheid.
Helaas niets brilliant te vertellen, laten we het maar bij het oude gezever houden. En aangezien zelfs The Girlfriend weer aan het bloggen geslagen is kan ik moeilijk achter blijven. :-)

De nieuwe Trouble was fantastisch. Naast het feit dat de locatie iel errug kewl was en de nieuwe DJ iel errug geil goed was, was er ook een vriendin bij die ik al een tijdje niet meer gezien had. Het leek alsof het pas gisteren was (cliché, cliché) dat we samen in de keuken wortelen stonden te snijden.
Vreemd dat je met sommige mensen uren kunt praten, kletsen en zeveren terwijl je bij anderen als een complete lul overkomt zonder humor die enkel wat zinnetjes bijeen kan stotteren. Heel erg dat dit laatste mij vaker overkomt en dat bij mensen die ik eigenlijk echt wel graag wil leren kennen. Damn, verlegen zijn is niet altijd gemakkelijk.
Leuk gedanst ook eigenlijk. Ik geloof dat het de tweede keer is dat ik mij op Trouble zo heb laten gaan. Dansgewijs dan. ;-) Of ik mij nu compleet belachelijk heb gemaakt of niet (I saw you steeling(/laughing at) my dance moves, bitches) het was fun so who gives a shit?
Verder is mij ook een drag king status opgedrongen voor de volgende Pride. Help! Ik moet nog een vriendelijke manier vinden om te zeggen dat ik mij veiliger voel in mijn rol als waarnemend "fotograaf".

Zo dat was het weer. Tot morgen dan maar. U leest het goed: tot morgen. Vanaf nu beloof ik u allen dat ik u zal voorzien van uw hoognodige (ahum) dagelijkse portie Weetniet. Of om de twee dagen ofzo.

gepost door Weetniet @ 13:25