Moeziek maestro
Omdat
Duvelman me vandaag aangenaam verraste met de unplugged versie van freak on a leash performed by Korn & Amy Lee kreeg ik plots zin om eens wat liedjes te posten waar
De Schattie zelfmoordneigingen van krijgt en ik giga kippenvel.
Wout en ik moeten dringend eens wat concertjes doen... :)
Angels - Within TemptationRavenheart - XandriaHeel moeilijk om een liedje van Nightwish te kiezen. "Nemo", "wish I had an angel", "
over the hills and far away" (die lekkerrrre gitaren en leuke keybordtoontjes!), Moondance ... Dus kies ik eens voor iets helemaal anders. De gothic versie van Phantom of the Opera door Nightwish. Gigantisch goed!!
Phantom of the opera - NightwishLabels: muziek
Panic in the disco... kitchen
De kok op het werk is ziek en er is mij gevraagd om in te vallen. Nu moet je weten dat ik helemaal niet hou van koken terwijl er mensen op mijn handen kijken. En aangezien ik niks weet staan in de keuken op het werk én geen snars van de apparatuur begrijp zouden er heel wat keren mensjes mijn "personal space" binnendringen. Al dan niet op mijn vraag.
Vandaag op het menu vol-au-vent voor de peuters en broccoli met kip voor de baby's. Heb ik al gezegd dat ik nog nooit in mijn leven vol-au-vent klaargemaakt heb? Oh, en dat ik gekend ben om zoiets simpel als "witte saus" giga te verkloten?
Maar goed, de kindertjens hebben flink gegeten en er is niks ontploft. (Er is ooit eens een pot onploft in de keuken op het werk...) Wahey!
Morgen: appelmoes met worst. Makkie toch?!
Oh, en heel binnenkort die boekjes en auteurs die ik beloofd heb. Maar momenteel heb ik het heel erg druk met... lezen.
Labels: keukenprinses, werk
Be still my heart
Naast de gigantische crush op de
überhotte cassière van de'n Delhaize is er ook de misschien wel nog grotere fascinatie met de meest sexy telefoonstem die ik al ooit van m'n leven gehoord heb.
De Schattie vond dat ik overdreef met mijn *sigh* factor tot ze de dame zelf eens aan de telefoon kreeg. Gevolg: als ze belt voel ik me weer m'n verliefde 15-jarige zelf en als De Schattie ze aan de telefoon heeft, vind ik dat mijn liefje verdacht veel glimlacht. En het is niet dat ze onze bestellingen van de Pabo telefonisch bevestigt, de Mevrouw zorgt ervoor dat ik omringd ben door griep, loopneuzen en thermometers.
Anyway, vandaag pastte ik op haar kindertjens (ja, ze is getrouwd en heeft een nest kinders) en deze avond belde ze mij op om te vragen of ik de rest van de week beschikbaar was. Jammer maar helaas: ik moet werken. En toen zei ze (en ik citeer!!):
"Ik wil jou voor mij..."
Ik geloof dat ik nog nooit zo onprofessioneel gegiecheld heb aan de telefoon. En gebloosd. Maar goed. Het beste was dat ze zei dat ze mij voor mij alleen wilde, *insert giechel van mij*, en het daarna nog eens herhaalde met de befaamde
Occie "...". Aaaaargh, hoe kan ze nu van mij verwachten dat ik mij morgen koel gedraag? Ok, de aanwezigheid van haar vent might cool me down. Might. :-)
Labels: crush, werk
Boeken
Lilith had het over haar moeilijke verhouding met boeken en ik voelde meteen de drang om ook eens een stukje te schrijven over mijn persoonlijke geschiedenis der boeken.
Ik heb altijd al van lezen gehouden. Toen ik in het vierde leerjaar zat, bereikten mijn beste vriendin, twee andere klasgenoten en ik niveau 9 en konden we eindelijk boekjes lezen op ons eigen tempo. Ok, de vragenlijst achterna was minder, maar anyway... Daarvoor waren we verplicht om in groep luidop voor te lezen aan elkaar. Verschrikkelijk, want ik wilde gewoon het einde weten in plaats van voort te sukkelen op een ander z'n tempo. (Ik was niet zo een lieve pre-puber.)
Tegen de tijd dat ik in het zesde leerjaar zat las ik elke dag een boek en ging ik minstens drie keer in de week naar de bib. De lokale bib, waarvan ik al gauw elk jeugdboek minstens één keer gelezen had. Mijn beste vriendin en ik bespraken ze met elkaar, raadden elkaar nieuwe titels aan en waren heel erg coole nerds. :-) Als er nieuwe boeken binnenkwamen, legde de bibliothecaris ze apart voor ons en lazen we ze, ook al waren we niet altijd mega enthousiast over de achterflap.
Ik las alles dat ook maar enigzins leesbaar was en als ik een boek goed vond dan las ik alle boeken van die auteur én als het een serie betrof dan rustte ik niet totdat ik alle boeken van de hele reeks gelezen had.
Tijdens het eerste en tweede middelbaar werd mijn passie voor boeken vervangen door schrijven. Diezelfde beste vriendin en ik schreven elkaar elke dag minstens één brief (ja, ook al zagen we elkaar elke dag voor, op en na school) en op mijn twaalfde schreef ik mijn eerste gedicht op aansturen van een toffe lerares Nederlands. Het ging over mijn verschrikkelijke lerares Latijn die de orde handhaafde tijdens de les met een fluitje. Het werd gepubliceerd in de schoolkrant en ik was apetrots.
In mijn vorige school werd enkel de eerste graad gegeven dus ik veranderde van school én van studierichting. Mijn beste vriendin, werd een gewone vriendin en is nu een vage kennis. Lezen en schrijven werden na het neerpennen van hier en daar een "donker" tienergevoel vervangen door op café gaan en wekelijkse feesten bij vrienden waarvan de ouders niet thuis waren. Those were the days of sex, drugs
and rock'n roll ^_^
Eens negentien kwam het verstand weder alsook mijn liefde voor boeken. Niet dat ik elke dag een boek las, maar eens ik een boek vasthad kon ik het maar moeilijk loslaten.
Nu hebben
De Schattie en ik samen twee boekenkasten vol en spendeer ik liever mijn geld aan boeken dan aan kleren. (Iets dat mijn collega's totaal niet snappen, maar goed...)
Genoeg gerateld voor vandaag. Binnenkort zal ik eens mijn favorieten op hemelen.
Labels: melancholie
