Een mens zou beginnen te denken dat ik niet graag ga werken. Na de angine ben ik nu thuis met één of ander virus dat er voor gezorgd heeft dat ik op
zondag naar de dokter ben geweest. Een spuit en een hoop meds later en de mannetjes die mijn ingewanden aan het uitwringen waren als een dweil zongen al een toontje lager. Helaas mag ik nog steeds niet gaan werken en ik moet eerlijk toegeven dat ik de kleine monstertjes mis. En mijn collega's ook wel. Twee weken in de zetel liggen met koorts verveelt al vlug na dag 2. Ook al heb ik een DS met zeshonderd spelletjes en een DVDkast vol good stuff ter mijner beschikking.
En ik ben ook niet zo een kei in ziek zijn. Zaterdag kwamen
Occie en Spikey eten, babbelen en of course: Tv kijken. En ik was zoals steeds de perfecte gastvrouw ook al had ik 38,6°C. :-)
Anyways, dit moest een postje zijn om mijn
eega te bedanken voor al haar zorgen, om drugs door mijn keelgat te duwen en mijn gezaag te aanhoren. But hey, I got sidetracked omdat het allemaal om mij gaat. Of course.
